پروتز باسن

پروتز باسن یک عمل زیبایی پر طرفدار است که در سراسر جهان انجام می شود و روزانه به متقاضیان انجام آن اضافه می شود. از سال 1991 به بعد شیوه های مختلفی برای انجام پروتز باسن یا Buttock augmentation طراحی و اجرا شده است. برخلاف چیزی که در عموم تصور می شود این عمل تنها یک عمل زیبایی نیست بلکه در بسیاری از مشکلات مادرزادی و اکتسابی ناحیه باتوک استفاده از این روش برای تامین ساختار و شکل طبیعی باسن مورد استفاده قرار می گیرد.

روش های پروتز باسن

همان طور که گفتیم شیوه های مختلفی تا به حال برای انجام عمل پروتز باسن مورد استفاده قرار گرفته است. ابتدا ایمپلنت ها در قسمت زیر فاشیای ناحیه باتوک تعبیه می شدند. کماکان نیز این روش ادامه دارد.

علاوه بر آن برخی از متخصصین جراحی زیبایی، پروتز باسن را در قسمت بین عضلات باسن و یا در زیر لایه های آن تعبیه می کنند. برای دسترسی به قسمت های عضلانی جراح پلاستیک نخست عضله گلوتئوس ماکسیموس را که بزرگ ترین و محکم ترین عضله بدن می باشد برش می دهد.

نکته ای که در تعبیه ایمپلنت ها اهمیت دارد توجه به محل گذر عصب سیاتیک می باشد. به همین دلیل انتخاب جراح متخصص ماهر برای انجام این عمل اهمیت زیادی دارد.

در برخی از روش های انجام عمل پروتز باسن عصب سیاتیک به خوبی حفظ شده و تحت فشار قرار نمی گیرد. از این رو انتخاب بهترین روش تعبیه پروتز باسن را بر عهده جراحی که انتخاب می کنید بسپارید.

جراح متخصص زیبایی با توجه به انجام مطالعات بسیار که مبتنی بر شناخت آناتومی بدن انسان هستند قبل از عمل جراحی محل برش ها را تعیین می کند. محل برش ها باید به گونه ای باشد که حتی الامکان اسکار یا جای برش به وجود نیاورد و یا در محل هایی باشد که کمتر در معرض دید می باشند.

انواع ایمپلنت های پروتز باسن

در طی این سال های مختلف انواع متفاوتی از ایمپلنت ها در عمل پروتز باسن به کار برده شده است. این پروتزها درست مثل پروتز سینه شکل و بافت مختلفی مثل انواع سیلیکونی و … دارند ولی از آن ها محکم تر می باشند. به ویژه در برخی از انواع روش های تعبیه پروتز مثل روش داخل عضلانی، ایمپلنت هایی مورد استفاده قرار می گیرد که کپسول های بسیار مقاوم و محکمی دارند.

مراقبت های بعد از پروتز باسن

با توجه به این توصیه ها برخی گمان می کنند محل تعبیه پروتز باسن درست در محل ثقل قرار گرفته است. در حالی که این گونه نیست و در محل بالاتری از یک سوم تحتانی که قسمت نشیمن گاه است ایمپلنت ها قرار می گیرد.

جراح زیبایی پلاستیک به این افراد توصیه می کند تا حدود یک هفته روی شکم دراز بکشند و حتی الامکان از نشستن تا دو هفته خودداری کنند. در صورتی که امر نشستن برای آن ها غیر قابل اجتناب باشد به آن ها توصیه می شود قسمت بالاتنه خود را منعطف کنند تا فشار کمتری روی محل عمل وارد شود.

جراح متخصص زیبایی به شما توصیه می کند که به مدت یک ماه از گن های مخصوص استفاده کنید.

هم چنین توصیه به رعایت بهداشت روزانه و تعویض لباس ها به صورت مرتب باید انجام  شود.

جراح متخصص زیبایی قبل و بعد از عمل پروتز باسن برای شما آنتی بیوتیک هایی تجویز می کند؛ بهتر است در مصرف آن ها کاهلی نکنید و به صورت مرتب مصرف کنید تا جراحی موفقی داشته باشید.

پرسش های متداول پروتز باسن

1-آیا عمل پروتز باسن خطرناک است ؟

پروتز باسن همانند دیگر عمل های جراحی خطرات خاص خودش را دارد اما نسبت به سایر روش های جراحی پلاستیک به نسبت کم خطرتر است. در صورتی که به دستورات جراح متخصص گوش کنید و از عوارض عفونی و لخته سازی عروق در امان بمانید؛ تقریبا خطر خاصی متوجه شما نمی شود.

2-آیا بیمه  هزینه های پروتز باسن را پرداخت می کند؟

خیر! بیمه در قبال مشارکت در هزینه عمل های زیبایی مسئولیتی ندارد. به همین دلیل عمل زیبایی پروتز باسن نیز از این قاعده مستثنی نمی باشد.

3-هزینه عمل پروتز باسن چگونه است؟

این مورد به عوامل مختلفی مثل دستمزد جراح، هزینه های بیمارستان و … بستگی دارد. همچنین برند پروتزی که برای شما انتخاب می شود. یا کشور سازنده پروتز باسن ، که در این بین پروتزهای آمریکایی بالاترین قیمت را در بازار دارند.

4-قبل از عمل پروتز باسن چه کاری باید انجام بدهم؟

جراح متخصص زیبایی  پیش از انجام عمل پروتز باسن برای شما وقت ملاقاتی ترتیب می دهد تا با گرفتن شرح حال و معاینه فیزیکی وضعیت سلامتی شما را ارزیابی کند. در این جلسه حتما لیست داروهایی که مصرف می کنید به پزشک گزارش بدهید چون ممکن است مصرف برخی از آن ها را قطع کند (مثل آسپرین ،ویتامین  Eو سایر رقیق کننده های خون )

5-بعد از عمل پروتز باسن چه زمانی می توانم به محل کار و فعالیت روزانه برگردم؟

برخی از فعالیت های سنگین را جراح متخصص زیبایی توصیه می کند تا 2 ماه به تعویق بیندازید. به طور مثال ورزش کردن بعد از عمل توصیه نمی شود مگر بعد از گذشت یک ماه و نیم الی دو ماه بعد از زمان عمل. معمولا بازگشت به کار، رانندگی و سایر فعالیت های معمول بعد از یک ماه مشکل خاصی به وجود نمی آورد.